Pengajaran secara kreatif terhadap kanak-kanak Disleksia

Adakah ibu-bapa menyedari sekiranya anak-anak mereka sering menghadapi masalah dalam pembelajaran, antaranya lambat dalam membaca ataupun sering keliru dengan sesuatu perkataan berkaitan huruf-huruf tertentu contohnya antara huruf ‘b’ dan ‘d’ atau huruf ‘p’ yang dianggap huruf ‘q’ ?.

Jika ada, berkemungkinan anak-anak anda mengalami Disleksia. Di peringkat antarabangsa, disleksia tidak memiliki definisi yang spesifik, bagaimanapun ianya secara umum diertikan sebagai gangguan kognitif yang berkaitan dengan membaca, mengira dan mengeja serta masalah-masalah lain.

Mengikut pengertian yang diberikan oleh Persekutuan Neurologi Dunia, Disleksia ialah gangguan yang ditunjukkan melalui kesukaran dalam pembelajaran untuk membaca walaupun menerima arahan konvensional dan memiliki kecerdasan yang mencukupi.

Antara tanda-tanda mudah dalam mengenali kanak-kanak yang mengalami Disleksia ialah kekeliruan antara kiri dan kanan, tulisan tangan yang agak teruk dan pembentukan huruf yang sering kali terbalik serta kesukaran untuk menyebut perkataan pelbagai suku kata (contoh: 'hopsital' untuk 'hospital').

Mengikut perangkaan yang dikeluarkan oleh Dyslexia Center of Utah, Amerika Syarikat, seorang daripada lima pelajar, atau 15-20% daripada penduduk, mempunyai kecacatan ataupun masalah dalam pembelajaran berkaitan penguasaan bahasa.

Isunya disini bukanlah ingin membincangkan atau menerangkan Disleksia secara lebih terperinci, tetapi bertujuan ingin memberi kesedaran terutama kepada ibu bapa dan tenaga pengajar di sekolah iaitu guru-guru khususnya agar memberi perhatian yang lebih baik kepada kanak-kanak ini yang sering kali dianggap lembap atau kurang cerdik berbanding kanak-kanak normal yang lain disebabkan prestasi mereka yang kurang memuaskan yang berpunca daripada masalah Disleksia yang mereka hadapi.

Kadangkala, tenaga pengajar di pusat asuhan kanak-kanak atau sekolah menegur tentang kebolehan membaca serta menulis anak-anak itu yang agak ketinggalan berbanding pelajar lain.

Disebabkan kekurangan yang dihadapi kelompok kanak-kanak ini, kadang-kadang mereka berasa terpinggir dan ini akan memberi kesan terhadap psikologi dan keyakinan mereka apabila mereka meningkat dewasa kelak.

Bagi ibu bapa dan guru-guru, gunakan teknik pengajaran yang berbeza terhadap golongan kanak-kanak ini kerana tahap penerimaan mereka terhadap sesuatu, berbeza dengan kanak-kanak normal yang lain.

Menurut Persatuan Disleksia Malaysia, cara yang terbaik untuk mengajar kanak-kanak penghidap Disleksia ini ialah dengan menggunakan kaedah yang betul untuk mewujudkan asas pembelajaran yang kukuh terutamanya berkaitan pengiraan, membaca, dan mengeja.

Antara kaedah yang digunakan ialah ‘pendekatan pelbagai deria’, di mana kanak-kanak ini diajar menggunakan lebih daripada satu deria mereka. Contohnya, membaca, mendengar atau melakukan kerja dengan tangan mereka secara berasingan mungkin tidak berkesan berbanding dengan menggabungkan semua deria.

Kanak-kanak Disleksia juga perlu diberikan banyak rehat berbanding pengajaran secara berterusan untuk jangka masa yang panjang kerana mereka menghadapi kesukaran dalam memberi tumpuan secara berterusan dalam jangka masa waktu tersebut.

Apabila mengajar kanak-kanak disleksia juga, ibu bapa mahupun guru-guru perlu sentiasa menggabungkan kaedah kreatif dan menyeronokkan. Ibu bapa atau guru-guru boleh mendapatkan banyak permainan yang memberi manfaat kepada mereka melalui internet dengan penggunaan komputer.

Selain itu, ibu bapa mahupun guru-guru boleh menggunakan pen berwarna , kapur, blok atau peralatan pembelajaran yang boleh membantu kanak-kanak ini untuk belajar dengan lebih baik.

Tambahan lagi, apabila mengajar, tenaga pengajar perlu sentiasa memberikan arahan secara perlahan-lahan dengan suara yang kuat dan pengulangan terhadap arahan tersebut juga perlu untuk memastikan kanak-kanak itu memahami arahan dengan baik.

Perkara yang paling penting apabila mengajar golongan kanak-kanak yang menghidap disleksia ini ialah ibu bapa dan guru-guru perlu sentiasa bersabar dan sentiasa mencuba kaedah pengajaran yang berbeza untuk mencari satu kaedah yang paling sesuai dan terbaik dengan kanak-kanak ini.

Di Malaysia, kita mempunyai persatuan yang bergiat aktif dalam membantu ibu bapa yang memiliki anak-anak penghidap Disleksia terutamanya berkaitan pembelajaran mereka.

Persatuan Disleksia Malaysia (PDM) yang ditubuhkan sejak 1993 yang kini mempunyai 10 pusat PDM seluruh Malaysia antaranya bertujuan menggalakkan kesedaran umum dan kefahaman mengenai masalah dan keperluan kanak-kanak penghidap Disleksia yang mempunyai masalah pembelajaran yang tertentu dan membantu mereka untuk mendapatkan diagnosis dan rawatan khusus supaya kelemahan golongan ini dapat diatasi seawal yang mungkin melalui cara pembelajaran dan pengajaran yang khusus dan berkesan.

Hakikatnya, kanak-kanak penghidap Disleksia tidak mempunyai masalah untuk berjaya dalam kehidupan mereka walaupun mereka mempunyai kelemahan dan kekurangan. Ramai tokoh dunia yang dikenali ramai sebenarnya adalah penghidap Disleksia seperti artis terkenal Leonardo da Vinci, saintis terkemuka dunia Albert Einstein dan saintis pemenang Anugerah Noble, Carol Greider yang kini berkhidmat di Johns Hopkins University.

#USIM #perspektif